zmiękczyć — dk VIb, zmiękczyćczę, zmiękczyćczysz, zmiękcz, zmiękczyćczył, zmiękczyćczony zmiękczać ndk I, zmiękczyćam, zmiękczyćasz, zmiękczyćają, zmiękczyćaj, zmiękczyćał, zmiękczyćany «uczynić coś miękkim, miększym; pozbawić twardości, sztywności»… … Słownik języka polskiego
miękki — 1. Ktoś ma miękkie serce; ktoś ma serce miękkie jak wosk; ktoś (jest) (człowiekiem) miękkiego serca; ktoś (jest) miękki jak wosk «o kimś dobrodusznym, łagodnym, wrażliwym, skłonnym do współczucia, do ustępstw»: Nie jest jednak autokratą, potrafi… … Słownik frazeologiczny
stanąć — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
stawać — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
wosk — 1. Dać się lepić jak wosk «łatwo ulegać czyjemuś wpływowi, pozwalać sobą kierować»: (...) nie mam z nim kłopotu, daje się lepić jak wosk (...). Roz bezp 1999. 2. Ktoś mięknie, zmiękł jak wosk «ktoś staje się, stał się bardzo uległy, skłonny do… … Słownik frazeologiczny
bezkompromisowy — bezkompromisowywi «nie uznający kompromisu, ustępstw; nieugodowy» Bezkompromisowi działacze, wyznawcy jakiejś idei. Bezkompromisowa walka. Bezkompromisowa krytyka … Słownik języka polskiego
blokada — ż IV, CMs. blokadaadzie; lm D. blokadaad 1. «system środków zmierzających do izolacji jakiegoś państwa (koalicji państw), obiektu, miasta, twierdzy itp. w celu wymuszenia ustępstw terytorialnych, ekonomicznych, politycznych lub do kapitulacji»… … Słownik języka polskiego
cichy — cisi, cichszy 1. «mało słyszalny, niegłośny, niehałaśliwy» Cichy głos, śpiew, śmiech. Ciche dźwięki, kroki. przen. a) «nie zwracający na siebie uwagi otoczenia, skromny, małomówny, nieśmiały; skłonny do ustępstw, uległy, potulny, łagodny» Ciche,… … Słownik języka polskiego
kompromis — m IV, D. u, Ms. kompromissie; lm M. y «ugoda, rozstrzygnięcie sporu na podstawie wzajemnych ustępstw; odstępstwo od zasad, założeń lub pretensji w celach praktycznych» Kompromis między kimś a kimś. Pójść, zdobyć się na kompromis. Wejść z kimś w… … Słownik języka polskiego
kompromisowy — kompromisowywi «oparty na obustronnych ustępstwach, na kompromisie, skłonny do ustępstw; pojednawczy, polubowny, ugodowy» Kompromisowe rozwiązanie sporu. Kompromisowe wyjście z sytuacji. Kompromisowe załatwienie sprawy … Słownik języka polskiego
miękczyć — ndk VIb, miękczyćczę, miękczyćczysz, miękcz, miękczyćczył, miękczyćczony 1. «czynić miękkim» Miękczyć skórę na buty przez moczenie. przen. «czynić łagodnym, pozbawiać surowości, bezwzględności; skłaniać do ustępstw; wzruszać» Miękczyć czyjeś… … Słownik języka polskiego